درنگ بر نمایشگاه هنر استاد محمدرضا لاهوتی مقدمة ومراجعة

"تابلوهای سالن یا فضای اول نمایشگاه بر من بیگانه ننمودند؛با این تفاوت که در آن‌ها بازی نور-تاریکی-تخیل آثار دوره‌های پیشین نه در قطبیت یا تنش،که‌ در شناوری آزاد و انتزاعی بازی رنگ‌ها دیده می‌شدند. نمایشگاه بیننده را از فضای این تابلوهای ایهامی-انتزاعی به فضای آثار (به تصویر صفحه مراجعه شود) فیگوراتیو می‌برد. انسان که از همان روزهای زادمان در حدوحصر فضاهای محدود مربع مستطیل‌ -گهواره،تخت،اداره،دفتر کار و دیگر ملاحظات اجتماعی زندگی می‌کند،در این‌ فضای هنری خود را از این کرانمندی‌ها آزاد کرده است و دمی در وارستگی‌ آرامیده است. اگر سالن اول از پرواز تخیل آدمی حکایت دارد،در فضای فیگورها رشته در دست اراده معطوف به رهایی است،در کنج ویدئو فیلم،از طبیعت دوم(جامعه) که طبیعت اول را در راستای عقل ابزاری به کار می‌گیرد،از عمل حیله عقل‌ (هگل)روایت دارد،از تعامل انسان با طبیعت،تکنولوژی و عالم غریزه."