پره ور را فراموش نکنیم الأدب والفن

"و در عمق بسترت تکان می‌خوری و در رؤیاهایت فرورفته‌یی عذاب‌ها و شگفتی‌ها بادها و امواج کنون دریا آرام گرفته است اما در میان چشمان نیمه‌باز تو دو موج کوچک تکان می‌خورند عذاب‌ها... علیرضا چهار دولو ماسه‌های روان دردها و اعجازها تند بادها و جزرومدها اینک اما بیش‌ازپیش دریا را به عقب رانده است و تو چون تاری از گیاهی دریایی که با باد به مهر رازونیاز کرده است در کناره‌های این بستر آرام تکان می‌خوری و رؤیا می‌بینی."