روزهای خاکستری الأدب والفن

"اشک توی چشم‌هام جمع شده بود و جاری نمی‌شد. برای تو دیگر مسخره است بنزین یا طناب یعنی‌ چه؟ برقی در دل آسمان درخشید. هر دو به آسمان نگاه کردیم،ابرها تیره‌ می‌شدند،درخت‌ها انگار قد می‌کشیدند،و در انتظار بارش باران بودند. سرم را که بالا آوردم‌ متوجه شدم ماشین ایستاده،جلوی خانهء مادرش بویدم. اشک تو چشم‌هام جمع شده بود. -خب حالا چی؟می‌خواهی چه‌کار کنی؟ روز مرگی را دوست ندارم،خودم هم نمی‌دانم می‌خواهم چه کنم؟می‌توانم‌ حق داشته باشم،حق انتخاب؟می‌توانم توی خیابان،توی پارک راه بروم؟ می‌توانم سینما بروم؟ -مدتی بیا پیش من. یک وقت دیدم از کنار جوی خیابان می‌گذرم و به آب جاری که پر از آشغال‌ بود خیره مانده‌ام،شناسنامه‌ام دستم بود،یک لحظه ایستادم. آن روز یادت می‌آید توی‌ حوض افتاده بودی و دست‌وپا می‌زدی؟مادرت جیغ می‌کشید و گیس‌هایش را می‌کشید و دیگر به محرم و نامحرم کار نداشت و که موهایش را می‌بیند یا نه؟ و من از اتاق زدم بیرون،و دیدم داری تو حوض دست‌وپا می‌زنی و صورتت‌ کبود شد."