زندگی آرام در میان آفتابگردان ها - بر روی ماند اب گوشت غاز الأدب والفن

"بالای پله‌ها،توت‌فرنگی‌ها را می‌خوریم و همدیگر را کشف می‌کنیم آن‌جا در میان آشپزخانه چیزی نیست با وجود این آرامش از زندگی‌ام رخت بربسته است جام و مادگی‌های گلی در هوا پیچ می‌خورند دسته‌های پرچم به سوی تارک مادگی‌ها کشیده می‌شوند با این همه آسمان دلگیر از زنبوران انگبین سرشار است. هنگامی که گرده فرو میریزد من برای لک رنگ‌ورفته‌ای به روی میز خانه را گردگیری می‌کنم با این همه آن انگیزه را در هوای آزاد پیدا نمی‌کنم هر چند به سادگی بوسه می‌زدم بر انگشتان تو-که دریای زندگی را معنا می‌کند. (به تصویر صفحه مراجعه شود) بر روی ماند آب گوشت غاز نوشته لویس تی روی در روی هم نشسته‌ایم در این‌سو و آن‌سوی میز دست‌های یکدیگر را گرفته‌ایم خرت‌وپرت و چیزهای شناور بر آب به ما دست پیدا نمی‌یابند زیرا زندگی‌مان را برای خویش نگه‌داشته‌ایم بر روی میز-در آفتاب من 50 ساله و شما 63 ساله‌اید با وجود این با هم‌اید در جهان خویش بر روی میز-در آفتاب ما نوخاسته و بی‌بندوبار و ناهوشمند به غیر از این زمان از نیستی آگاه‌ایم."