گودار این سال ها مقدمة ومراجعة

"در دو فیلم مذکور نیز شاهد ثبت تاریخانزوا در عصر انزوای تاریخ هستیم-این توجه به زمینه txetnoC تاریخی-اجتماعیهمواره ناخواسته طنینی سیاسی به آثارش می‌دهد اما تاریخ فردی و روایتخود ساختۀ گودار،قطعه گسیخته‌یی‌ست پاره پاره،خاطره‌یی‌ست شکسته،تجربه‌یی‌ست پروستی که از خلال بلعیدن یک قطعه کیک(در جست‌وجوی زمان ازدست رفته)یا بازی تنیس (GLJ) ممکن می‌شود. سال‌ها پیش والتر بنیامینآلمانی در کتاب نیمه تمام خود«طرح پاساژها»از طریق پاورقی‌ها،سرکشی به معابر،مغازه‌ها،پیاده‌روها و بازخوانی اشعار بودلز و رمبو روایت خوابگردانه‌یی از پاریسآغاز قرن بیستم به دست داد و گودار فرانسوی در«آلمان سال نه صفر»از چنینطریقی،قصه غریب آلمان سال‌های اتحاد را نقل می‌کند. آیا«من»واسطی می‌تواند میان این دو گودار/بورخسنشسته باشد؟آیا فضای خلوت و آرامی میان دو می‌توان یافت؟جایی در فیلمگذشته می‌شود که قدرت وتأثیر تصویر بسته است به فاصله میان مفاهیمی که درروند تداعی به تصاویر تبدیل می‌شوند. در GLJ نیز او با شماری زیادی ازموضوعات سروکار دارد:شیء هنری به عنوان کالایی در بازار،موقعیت کشورهایخاورمیانه و بالکان،غلبه فیلم‌های امریکایی بر سینما(صحنه وارسی مجموعهخصوصی گودار:16 ردیف فیلم امریکایی در قیاس با تنها یک قفسه فیلم ایتالیاییو روسی)و..."