شناسایی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر توانمندسازی سازمانی استانداری خوزستان مقالة

پژوهش حاضر در صدد آن است عوامل و مؤلفه های تأثیرگذار بر توانمندسازی سازمانی را مورد بررسی قرار دهد. این مطالعه از حیث هدف یک تحقیق کاربردی و از حیث نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی و از شاخه میدانی به شمار می رود، روش انجام تحقیق نیز به صورت پیمایشی بوده است. جامعه این پژوهش در بخش اول مشتمل بر خبرگان و در بخش دوم مشتمل بر کلیه کارکنان استانداری خوزستان می‌باشد (475 نفر). به طوری که در بخش اول جهت شناسایی مؤلفه ها به کمک روش دلفی فازی، 15 نفر از خبرگان در تحقیق مشارکت داشته اند و در بخش دوم جهت اولویت بندی عوامل شناسایی شده، بر این اساس حجم نمونه بدست آمده از فرمول کوکران، 144 نفر از کارکنان استانداری خوزستان انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه، پس از تأیید روایی و اعتبار آن با ضریب آلفای کرانباخ 863/0 بکار گرفته شد. نتایج روش دلفی فازی و تحلیل عاملی نشان داد که عوامل مربوط به «چارچوب ساختاری پویا»، «کنترل تصمیمات سازمان»، «تسهیم اطلاعات» بر توانمندسازی سازمانی در استانداری خوزستان تأثیرگذار است. جهت تعیین درجه اهمیت هر یک از سه دسته گروه اصلی تکنیک AHP فازی و به منظور رتبه بندی مؤلفه های فرعی تکنیک TOPSIS فازی به کار گرفته شد. سایر نتایج نشان داد که از دیدگاه کارکنان و مدیران استانداری خوزستان، عوامل مربوط به «تسهیم اطلاعات» دارای بیشترین تاثیر بر توانمندسازی سازمانی می باشند و پس از آن به ترتیب عوامل 1) کنترل تصمیمات سازمان 2) چارچوب ساختاری پویا بر توانمندسازی سازمانی در استانداری خوزستان دارای اهمیت چشمگیری می باشند.