خلاصة:
This descriptive quantitative study scrutinized the relationship between impulsive and reflective EFL learners’ oral communication strategies (OCS) and willingness to communicate (WTC). To this end, 114 impulsive and reflective graduate-level EFL learners (67% female; 33% male), within the age range of 23 to 40, were selected employing convenience sampling. The data collection instruments were the impulsiveness sub-scale of Eysenck’s impulsivity inventory (Eysenck & Eysenck, 1978), the OCS inventory (Nakatani, 2006), and the WTC scale (McCroskey, 1992). Subsequent to checking and verifying the pertinent assumptions, using Pearson’s correlation coefficient indicated that there existed a positive yet insignificant correlation between impulsive EFL learners’ OCS and their WTC; however, a positive and significant correlation between reflective EFL learners’ OCS and their WTC was observed. In addition, the results of linear regression analyses and comparing the β values revealed that impulsive EFL learners’ OCS cannot significantly predict their WTC whereas reflective EFL learners’ OCS can significantly predict their WTC. In general, the obtained results confirmed that OCS can positively affect EFL learners’ WTC, although attention should be paid to learners’ impulsivity o reflectivity prior to planning the pedagogical practice.
در این تحقیق توصیفی کمی، - رابطه ی بین راهبردهای ارتباط گفتاری و تمایل به برقراری ارتباط زبان اموزان تکانشی و تعمقی زبان
انگلیسی به عنوان زبان دوم مورد بررسی قرار گ رفت. بدین منظور، 114 نفر از دانشجویان تکانشی و تعمقی زبان انگلیسی به عنوان
زبان دوم در مقطع ارشد و دکترا ( 67 % زن، 33 % مرد) در محدوده سنی 23 تا 40 انتخاب شدند. سه پرسشنامه ی تیپ شخصیتی
ایزنک و ایزنک ( 1978 )، استفاده ازراهبردهای ارتباط گفتاری (Nakatani, 2006) و تمایل به برقراری ارتبا ط (McCroskey, 1992) به عنوان ابزار جمع اوری اطلاعات قرار گرفت . سپس به منظور بررسی فرضیه های تحقیق از روش ضریب همبستگی
پیرسون استفاده شد که بر اساس نتایج به دست امده ارتباط مثبت اما ناچیزی بین راهبردهای ارتباط گفتاری و تمایل به برقراری
ارتباط د ر زبان اموزان تکانشی وجود دارد . همچنین ارتباط مثبت و معناداری بین راهبردهای ارتباط گفتاری و تمایل به برقراری
ارتباط در زبان اموزان تعمقی وجود دارد. به علاوه، نتایج به دست امده از تحلیل رگرسیون خطی و مقایسه β values نشان داد که
راهبردهای ارتباط گفتاری زبان اموزان تکانشی نمیتواند تمایل به برقراری ارتباط انها را پیش بینی کند. در حالیکه راهبردهای ارتباط
گفتاری زبان اموزان تعمقی میتوانند به صورت معناداری تمایل به برقراری انها را پیش بینی کنند.به طور کلی، نتایج به دست امده از
این تحقیق ثابت میکند که راهبردهای ارتباط گفتاری میتواند تاثیر بسزایی بر تمایل به برقراری ارتباط زبان اموزان زبان انگلیسی به
عنوان زبان دوم داشته باشند. اگرچه توصیه میشود که قبل ا ز برنامه ریزی برای تمرین های اموزشی، به این موضوع که زبان
اموزان تکانشی هستند یا تعمقی توجه شود .