Abstract:
هدف این مطالعه بررسی مقایسهای میزان کادمیوم و جذب هفتگی آن در نمونههای برنج وارداتی با برنج کشت شده در شهرستانهای بروجرد و اصفهان در سال 1390 بود. بهاین منظور تعداد 30 نوع برنج وارداتی از کشور هند و 5 نوع برنج ایرانی عرضه شده در بازار مصرف شهرهای تهران و همدان نمونهگیری شدند. غلظت تجمع یافته کادمیوم در نمونهها پس از فرآیند هضم اسیدی، با استفاده از دستگاه نشر اتمی قرائت گردید. بر اساس نتایج مطالعه، میانگین غلظت فلز کادمیوم در نمونههای برنج وارداتی µg/kg 54/19 ± 60/107 وزن خشک و در نمونههای برنج کشت داخل µg/kg 55/12 ± 70/44 وزن خشک بود. مقایسه میانگین غلظت کادمیوم در برنجهای وارداتی و ایرانی با استاندارد سازمانهای بهداشت جهانی و خواربار و کشاورزی ملل متحد، غلظت آلودگی را کمتر از حد مجاز مربوطه نشان داد. همچنین متوسط جذب هفتگی فلز کادمیوم از برنجهای وارداتی و ایرانی بهترتیب 07/2 و 86/0 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن در هفته و کمتر از حد مجاز WHO/FAO برآورد شد. لذا طبق یافتههای این مطالعه، مصرف برنجهای وارداتی و داخلی مشکل بهداشتی برای مصرفکنندگان بههمراه نخواهند داشت، اما تجمع این عنصر در بافتهای حساس بدن میتواند به مرور زمان موجب بروز مشکلاتی برای سلامتی مصرفکنندگان گردد.
The aim of this study was to compare the concentration of Cadmium (Cd) and its weekly intake among imported rice and the rice samples cultivated in Isfahan and Borojerd in 2011. For this reason، a total of 30 Indian imported rice samples together with 5 Iranian rice specimens were obtained from Hamedan and Tehran retails. The samples were subjected to acid digestion and afterwards the Cd concentrations were determined using ICP-OES. According to the results the mean ± SD values of Cd concentrations in imported and Iranian rice samples were determined as 107.60 ± 19.54 and 44.760 ± 12.55 µg/kg dry weight، respectively. Moreover، comparison of the mean concentrations of Cd in recent study with FAO/WHO permissible limits revealed that the Cd concentrations were below the approved limit. Data suggested that weekly intake of Cd through the consumption of imported and Iranian rice samples was 2.07 and 0.86 µg/kg body weight، respectively which was below the WHO/FAO limit. Based on the results of this study، both imported and Iranian rice do not pose a Cd-related health problem for the consumers. However، long-term accumulation of Cd in critical tissues could have health consequences.
Machine summary:
"نتایج جذب هفتگی فلز کادمیوم بهواسطه مصرف نمونههای برنج مورد مطالعه بیانگر آن بود که متوسط جذب هفتگی این عنصر در نمونههای برنج وارداتی برابر 07/2 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن در هفته با دامنه µg/kg 22/2-92/1 و در نمونههای برنج ایرانی برابر 86/0 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن در هفته با دامنه µg/kg 92/0-75/0 و بهترتیب معادل 30 و 12 درصد حد مجاز جذب هفتگی قابل تحمل (7 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن در هفته) ارایه شده توسط WHO/FAO میباشد (جدول 2).
نتایج مقایسه میانگین غلظت تجمع یافته عنصر کادمیوم در نمونههای برنج مورد مطالعه با رهنمود WHO/FAO (µg/kg 200) بیانگر آن بود که میانگین غلظت کادمیوم در نمونههای برنج وارداتی و ایرانی کمتر از حد استاندارد میباشد (جدول 3).
جدول (5)- مقایسه میانگین غلظت تجمع یافته عنصر کادمیوم در نمونههای برنج نواحی مختلف جهان با مطالعه حاضر (رجوع شود به تصویر صفحه) در این مطالعه مقایسه نتایج مربوط به جذب هفتگی کادمیوم با یافتههای سایر پژوهشها نشان داد که این مقدار برای مردم تایوان برابر با 21/0 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن در هفته و برای برنج طارم کشت شده در شهرستان قائم شهر برابر با 70/7 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن در هفته و بهترتیب کمتر و بیشتر از حداکثر جذب هفتگی مجاز تعیین شده توسط WHO/FAO میباشد (Lin et al.
با توجه به نتایج حاصل میتوان اذعان نمود که مصرف برنجهای وارداتی و ایرانی مورد بررسی در این پژوهش از نظر غلظت تجمع یافته عنصر کادمیوم هیچگونه مشکل بهداشتی برای مصرفکننده بهدنبال نخواهد داشت."